Rob Captijn

Mijn opa had er een prachtige uitdrukking voor: "die heeft 'm ook niet met pissen versleten". En zo is het! Ik woon namelijk al 25 jaar (mijn werkzaam leven) in de achtbaan. Ik kom nog eens ergens, ontmoet boeiende mensen van uiteenlopend pluimage, ik heb de leukste baan van de wereld, consumeer als een veelvraat indrukken in binnen- en buitenland en beschouw mijn "spatziergang" op deze planeet, ondanks de up's en down's die ieder van ons onderweg voor z'n kiezen krijgt, tot op heden als uitermate boeiend. Never a dull moment!

Hoewel? Soms komt de achtbaan even tot stilstand in afwachting van het nieuwe ritje. "Even een momentje voor jezelf" noemde Moccona zulke momenten vroeger. Dat zijn voor mij precies de momenten waarop mijn adrenalinepomp: "Momentje? My Ass!" tegen me gilt en mij van een staat van genieten, vol in de onrust doet schieten. Ik ga dan zoeken. En guess what? Ik heb het gevonden! Ik ga bloggen!

Ik heb zojuist bij de firma TypePad dit weblog (of is het webblog?) aangeschaft en tik nu mijn eerste berichtje. Ik heb namelijk grootse plannen. Om u deelgenoot te maken van mijn zakelijke en private belevenissen, om me in het publieke domein te verwonderen en bij vlagen ziedend te raaskallen over zaken die ik bestuurlijk of maatschappelijk niet in de haak vind. Maar ook bijvoorbeeld om geweldige restaurants, voorstellingen of andere must visits met u te delen.

Een weblog als mijn leven: intens, gepassioneerd, fragmentarisch en (sinds dit weblog) zonder ook maar één dull moment. Wat u daarmee moet? Ik heb geen idee. Als u de wonderlijke avonturen van Captijn Rob leuk vindt, komt u vast nog wel eens terug. Misschien reageert u zelfs wel.