Dit is het sprookje van Joris en de draak. Joris is midden twintig, heeft het hart op de goede plaats en beschikt over een ijzeren rechtvaardigheids-gevoel. Hij is een typisch product van zijn tijd. Zijn levensbestemming heeft hij nog niet gevonden, maar hij pakt her en der de leuning aan. Qua muziek houdt hij van "zware metalen" en op de spelcomputer is hij onverslaanbaar. Toch knaagt er iets aan Joris. Hij wil een vaste baan. Maar wat dan?
Op een dag wordt hij enthousiast wakker. Hij weet het! Hij wil tankchauffeur in het leger worden. Dat lijkt 'm niet alleen machtig mooi, maar zou vanwege zijn interesses en skills ook een "perfect match" zijn. Hij meldt zich aan, krijgt zijn gesprek en wordt vervolgens uitgenodigd voor de fysieke en mentale keuring. Joris is er helemaal vol van. Om in topshape te zijn, traint hij een sportschool uit zijn voegen. Drinken beperkt hij tot een biertje in het weekend. En zo meldt hij zich op een vroege maandagmorgen, met vlinders in de buik, in Amsterdam bij de keuringsinstantie.
Als eerste wacht hem de psychologische test met een uitgebreid vragenformulier over onderwerpen als: "heeft u wel eens drugs gebruikt?" en "bent u wel eens bekeurd voor te hard rijden?". Joris beantwoordt alle vragen naar waarheid. Natuurlijk is hij wel eens bekeurd voor te hard rijden en als product van generaties vanaf 1960, is er jaren geleden ook wel eens een wietje gerookt.
Joris wordt om die redenen direct afgewezen. Het argument, dat er zo niemand door de keuring zou komen, omdat iedereen wel eens is bekeurd en het merendeel wel eens de "Dutchy" heeft laten passeren (er zijn er zelfs President van Amerika mee geworden...) wordt genegeerd. Deze "jeugdzonden" zouden zijn beoordelingsvermogen in de hitte van de strijd vertoebelen. "Het is dus beter te liegen in een formulier dan naar waarheid te antwoorden?" probeert zijn rechtvaardigheidsgevoel nog. Maar men is onverbiddelijk: "Raus!"
Op de drempel wordt hem nog fijntjes toegevoegd dat zijn keuringsrapport wordt opgeslagen en dat hij voor de rest van zijn leven, een functie in overheidsdienst wel op zijn buik kan schrijven. Ja, in ons landje kiest de landmacht, de types die het aan kan, met grote zorgvuldigheid...
Reacties