Afgelopen woensdag bemerkte ik een vreemd soort spanning in huize Captijn. Mijn lief gedroeg zich anders dan normaal. Ik was al 5 keer mijn mentale checklist afgelopen of ik misschien onbedoeld iets lulligs had gezegd of zo, maar kon niets bedenken. Het leek alsof ze iets zeggen wilde, maar haar mond stijf dicht hield.
Dat werd steeds erger tot ik te horen kreeg dat ik 's avonds mijn schoen mocht zetten. Uiteraard moest ik de Sint ook uit volle borst toezingen. Ik koos voor een eigen ad lib varatie op "Hoor wie klopt daar kinderen" ('t is de belastingdienst zeker, die meer geld wil zeker).
De volgende ochtend bleek de Sint zich op miraculeuze wijze door het buizenstelsel van de centrale verwarming te hebben gewurmd om mijn schoen te vullen met het nieuwe Playstation3 spel Motorstorm Pacific Rift. In vertwijfeling dankte ik de Sint luidruchtig: ik heb namelijk geen Playstation3. Ja, Joris -Anita's zoon- komt wel eens naar Amsterdam met zijn gameconsole om hier met ons een vuig potje te Guitar Hero'en, maarehhh....
Die avond mocht ik wéér mijn schoen zetten. De volgende ochtend stond er een belachelijk grote doos voor de open haard (tja... deze paste echt niet door de verwarmingsbuizen) met een prachtig gedicht, waarin mijn vertwijfelde pogingen om de Blackberry Storm aan de praat te krijgen (zie onder) op de hak werden genomen. Hier was nog wat om te installeren: Jawel.... de Playstation3, inclusief maar liefst 4 spellen, waaronder het naar zeggen wereldberoemde Gran Turismo 5 Prologue.
Nu zijn we hier nogal van de HD en de Dolby 7.1. surround, dus na de aanschaf van een HDMI switcher om ook de PS3 met de enkele HDMI ingang van de 61 inch breedbeeld te verbinden, alsmede een optical kabel om het geluid op de hoogste digiteuze norm de surround processor in te jagen, werd de console wakker gemaakt en draadloos op het glasvezelnetwerk aangesloten. Man, wat een belevenis! Tot diep in de nacht hebben we op motoren rondgescheurd over de Pacific Rift en de Grand Tourist uitgehangen. En voordat we uiteindelijk naar bed gingen mocht ik alwéér mijn schoen zetten.
Vrijdagochtend trof ik een ècht wanstaltig grote doos bij de open haard. Zo groot dat hij in plaats van in pakpapier, in badlakens was gewikkeld. En dat moet je Tijger geen twee keer zeggen.....
Nadat de kat met zachte dwang en onder luid protest van haar nieuwe slaapplaats was verwijderd en de handdoeken terzijde waren geschoven, staarde ik naar het Guitar Hero World Tour pakket, bevattende: een gitaar, een microfoon en..... een drumstel! Een drummer met kleinzielige buren kun je geen groter plezier doen. Een drumkit met volumeregelaar....YESSSSS!
Op ons zaterdags boodschappenrondje hebben we ons nog een tweede gitaar aangeschaft (en 007's Quantum of Solace), om vervolgens tot laat met ons digitale bandje, de ene Rock Classic na de andere af te vinken.
En zo is de Sint dit jaar wel héél lief voor me geweest. Ik ben namelijk heel slecht in verlanglijstjes en ben in essentie al helemaal gelukkig als iemand de moeite heeft genomen om zelf iets voor me te bedenken; al is het een paar sokken. Dus afgezien van het feit dat ik dit zelf nooit had kunnen bedenken, is dit cadeau dus driedubbel raak. Dank u wel Sinterklaas!!!
Rob geef even aan wanneer je met Gran Turismo online bent dan ros ik je graag van het circuit af:-)
Geplaatst door: Simon Renes | 30-11-08 om 19:46