Nadat we door banken, speculanten en andere creatieve boekhouders wereldwijd de recessie in geholpen zijn, voltrekt zich een interessant fenomeen. De overheid snelt te hulp. Werden eerst de aanrichters van het kwaad met ons belastinggeld aan hun oren uit het moeras getrokken, nu klopt in rap tempo de ene na de andere industrie aan: deze week de autoboeren de leasemaatschappijen: hé Bos! Kennen we effe vangen?
De behoefte aan staatsteun groeit met de dag. De grootste gotspe tot op heden: de bank/verzekeraar die eerst hier de staatskas heeft geplunderd en nu in de VS de status van spaarbank probeert te verwerven teneinde ook daar nog een miljard uit de ruif te graaien. Ben je dan ziek in je hoofd of wat?
"Tja, we zijn een kredietintensieve branche en financieringen zijn steeds lastiger te krijgen, dus ehhh...we moeten wel bij Bos aankloppen" oreert de talking head van de Leasebranche zojuist op BNR. Ik zou zeggen: bel eens met de Rabo. Door zich muisstil te houden, stroomt er momenteel een godsvermogen aan spaargeld hun richting uit. Zelfs zo overstelpend, dat ze met de handen in het haar zitten hoe ze dat geld moeten laten renderen.
En dat, terwijl de NVM op dezelfde zender klaagt dat mensen steeds vaker hun voorlopig koopcontract moeten ontbinden omdat ze de hypotheek niet rondkrijgen.
Het lijkt er steeds sterker op dat die financiële instellingen, banken e.d., die eerst door hun tomeloze gestuntel met ons belastinggeld moesten worden gered, nu aan hun achterdeur de hand op de knip houden en kredietaanvragen van particulieren en bedrijven moeilijker en duurder maken. En dan helpt het ook niet echt dat een kredietverzekeraar duizenden ondernemers ongevraagd en ongenuanceerd een soort van dubieuze debiteurenster op de borst plakt.
Dit spelletje was er volgens Bos toch om begonnen om het de economie weer vlot te trekken? Follow the money en met name, waar de stroom stagneert. Inderdaad. Bij wie anders dan de hoofdschuldigen van al het onheil. Spookt er dan nog zoveel narigheid door hun balansen en die van hun kredietnemers dat ze aan het hamsteren zijn geslagen in de angst dat als de afwaardeerbal echt gaat rollen ze alsnog de bok zijn? In de VS is dat de belangrijste reden waarom er slechts mondjesmaat aanspraak wordt gemaakt op het reddingsplan van 700 miljard.
Daar gáát Bos z'n "lucratieve investering in solide bedrijven", zoals hij zijn reddingswerk aan de bevolking blijft verkopen. Vroeger lag het geld op straat. Tegenwoordig lijkt het in toenemende mate de straat niet meer te bereiken.
Men zit als een boeren moederkloek op de eieren, versteend door een steeds zichtbaarder mijnenveld van tikkende tijdbommen, waarin je het eerder fout- dan goed kan doen. Één verkeerde beweging en we schieten een economieverscheurend dominospel in waarin banken en bedrijven elkaar in ijzingwekkend tempo het faillissement in sleuren.
Maar even niet aan denken, lijkt het devies. Niet bewegen, kop in het zand en net doen of het licht aan het eind van de tunnel niet van een tegenligger afkomstig is. Misschien slepen we ons er wel doorheen. Maar niet alleen om die reden leiden onze übergraaiers nog steeds aan een oorverdovend bord voor hun kop. De 5 grootste Europese banken hebben 10 (TIEN!) miljard (MIL-JARD!) gereserveerd voor eindejaarsbonussen. En dat maakt het extra wrang voor al die gewone stervelingen, die aan hun respectievelijke hypotheekloketten hun hopes & dreams zien vervliegen. Als belastingbetaler zeg ik dan: dat soort gajes verdient maar één bonus: een standrechtelijk nekschot.
Reacties