Zeg, die restoweek. Is dat niet ehhh...? Ja, inderdaad. Dan kun je voor pak 'm beet 3 tientjes p.p. in alle mogelijke restaurants eten. Tenminste, als je er op tijd bij bent. Nu wil het geval dat ik dankzij mijn vriendinnetjes van de AMEX lifestyle service ruim een week voorsprong krijg op de officiële inschrijving en zelfs dan zijn de meest populaire -vaak Michelin besterde- winkels reeds "volgeboekt". Merkwaardig.
Jaarlijks besteden we de avonden van de restaurantweek periode goed. Vooral aan restaurants waar we simpelweg nooit komen of doorgaans in een boog omheen rijden. Thrillseekers als we zijn, willen we toch alles een keer geprobeerd hebben in het leven.
Deze reis dachten we op de eerste avond een zekerheidje te kopen. Merlet in Schoorl. Een ster op de gevel die er ooit door één van onze favoriete kokkies Wilco Berends -thans patron quisinier van de Nederlanden in Vreeland- nog werd op gekookt.
De kortste recentie die we kunnen geven is dat alles waar de witte brigade van Merlet méér dan de simpelste bereidingswijze op los liet, simpelweg niet deugde.
On the bright side: een voorbeeldig gegrilled biefstukje en een centimetertje koude kreeft van dito cuisson. De rest: pretentieus, veel te laag op smaak en werkelijk adembenemend bezuiden de realiteit omschreven.
De kaart beloofde een amuse met een tartaar van mossel met een schuim van kerrie en kookvocht, gekookte mossel met mousse van piccalilly en friet met warme mayonaise. Het bord werd evenwel aan tafel gepresenteerd als een "decomposed mosselpannetje". De kerrie bleek non-existent, mousse bleek in realiteit van stropverfconsistentie en de mayo was louter warm doordat daarin alle warmte van de inmiddels koude matchstick fries getrokken was (McD drive true afhalers herkennen dat).
En zo mankeerde er aan iedere gang van het menu van alles. Van de "gelei van Bouillabaise" die niets, maar dan ook niets had meegekregen van de smaak of de textuur van de betreffende vissoep, tot het sorbetijs van kers en olijfolie, waarin de kers het totaal aflegde tegen de bittere olijfolie: simpelweg mager uitgevoerde lawaaiconcepten die werden uitgeserveerd met een lachwekkend soort formele high end horeca lingo. Een bloemlezing:
Bij het overhandigen van het uitgetypte fixed Restaurantweek 3 gangen menuutje: "We mogen u vanavond een mooi voorstel doen". Hûhh... valt er iets te kiezen dan? En Mag...? Van wie? de Chef?
Dat deed me terugdenken aan een vergelijkbare avond in het New Yorkse restaurant Gilt, waar de maître in hiz fwrench accenthe, bordjes kwam brengen met teksten als: "Ze chef sends us....". Alsof we daarvoor deze culinaire god voor pak 'm beet 350 dollar per couvertje op onze blote knieeën mochten danken. Ik heb toen op het punt gestaan om deze man met een belendend brandblusapparaat van zijn voortanden te ontdoen. Zeker toen we er via een werkelijk oorverdovend zoute biefstuk achter kwamen dat his Royal Highness Ze Chef simpelweg niet stond op te letten aan de passe.
"Wilt u beginnen met een aperitiefje?". Nee, liever met koffie en de rekening als het u om het even is. Of deze contaminatie van jewelste: "smaakt alles u naar wens?" Mijn blaas hield het niet meer bij zijn bloedserieuze: "Mag ik de kaaswagen laten voorrijden?" En toen die voor onze neus stond, de onvergetelijke: "Ik kan u zelf de gelegenheid geven om een keuze te maken of kan u daarbij desgewenst ook ondersteunen".
Waar de Restaurantweek is bedoeld om nieuwe klanten te trekken, hebben ze er bij Merlet echt geen reet van begrepen. Als het concept is om vers bloed voor pak 'm beet 3 tientjes ex drank p.p. een culinaire scratch & sniff te geven, twee simpele vragen: Waarom sta ik hier in mijn keuken om middernacht een bruine boterham met kaas te smeren en waarom staar ik naar een bonnetje van 157 euro?
hier hetzelfde!!! Normaal prima eten bij Ruimzicht Doetinchem en nu 1.15 uur moeten wachten tussen amuse (Zwarte bonen soepje met knoflookschuim, SMERIG!) en voorgerecht! (Zo'n restaurantweek-1ste gang die gewoon in 100-voud de hele avond werd opgemaakt, why??) Daarna tussen voor en hoofd ook nog 3 kwartier moeten wachten. En na kwam ook niet vlot. 3 uur gezeten voor iets waar ik normaal binnen 1,5 uur mee klaar ben. Het excuus was 'sorry, we waren jullie helemaal vergeten' Lekker dan. Daar zit je dan op je 8ste huwelijksdag, die mijn man gelukkig NIET was vergeten. Amen.
Geplaatst door: henrike | 31-8-10 om 22:58
Hi Henrike,
Ik ben inmiddels gebeld door Merlet. Ze waren not amused en noemde mijn observaties ondermeer onprofessioneel.Begrepen ook totaal niet de essentie van mijn kritiek op hun creaties.
Men bleek ook bij Berends van de Nederlanden geïnformeerd wie die querulant van een Captijn was. Zo begrepen we toen wij er afgelopen zondag (weer) een adembenemend geweldige avond doorbrachten. Ik zou je man voor volgend jaar maar hinten om daar eens te boeken. Gefeliciteerd nog!
Geplaatst door: robc | 1-9-10 om 17:10