Omdat een vast onderdeel van het zaterdagse snackbuffet een fijne selectie buitenlandse kazen is, blijft er nog wel eens een puntje of wat over. Hetzelfde geldt voor de Hollandse kazen die hier op brood worden weggehompt of bij de borrel aan blokken gaan. Op de een of andere manier blijft daarvan ook altijd een kontje over. Een blik in de kaaslade van de koelkast inspireert daarom periodiek tot een stukje elegante restverwerking in de vorm van Robbies dodelijke kaastaart.
Hoewel elegant? Er is niets elegants aan die taart en eigenlijk vloekt hij met ieder principe van de “quiche”. De vulling van mijn taart is namelijk niet gebaseerd op eieren en room, maar op een bechamel. Dat maakt ‘m ook zo heftig.
Voorts is het nadeel van een bechamel, dat die bij verwarming weer gaat lopen. Ik eet mijn taart dus het liefste koud, als alternatief voor kaas bij de borrel, of supplement bij het snackbuffet bijvoorbeeld. Het grote voordeel echter is dat de gemiddelde quiche, qua smaakintensiteit, niet kan tippen aan de mijne, waarin de kaassmaken je hoofd doen exploderen. Op speciaal verzoek van @berendquest hierbij het recept.
Benodigd
Boter
Bloem
Melk (of room als je echt dood wilt)
Peper
Zout
Nootmuskaat
Kazen met ballen, bv. een geit, een blauwader en een jong belegen en extra belegen Hollandse.
Wat je verder lekker lijkt: plakken ham, ui, knoflook, what ever…
Bladerdeeg
Bakpapier
Een lage quichevorm
Gedroogde peulvruchten of speciale keramische Blindbak vulling.
De Bodem
Knip uit het bakpapier 2 cirkels ter grootte van de bodem van het bakblik. Leg er als eerste één in het blik. Beleg vervolgens de bodem en randen van het blik met bladerdeeg. Indien plakjes bladerdeeg worden gebruikt, deze aan elkaar "plakken" met losgeklopt ei en narollen. Prik er vervolgens gaatjes in met een kleine vork. Leg op het bladerdeeg de tweede cirkel bakpapier en stort daarop de gedroogde peulvruchten of van die speciale blindbak korrels. Zet het blik in een tot 220 graden voorverwarmde oven voor pak ‘m beet 12 minuten of tot de randen van de taart er mooi goudbruin en crispy uitzien.
Haal het blik dan uit de oven en verwijder de peulvruchten/korrels en het bakpapier. Zet de “naakte” bodem dan nog 10 minuten terug in de oven totdat deze ook mooi gaar en goudbruin is (beetje losgeklopt ei helpt).
De vulling
Zodra de bodem in de oven gaat maak je de bechamel. Ik heb geen verhoudingen en gewichten voor je, want ik doe maar wat. De onderstaande indicaties zijn derhalve puur instinctief.
Smelt pak ‘m beet 50 gram boter rustig in een pan van ca. 2 liter. Niet bruin laten worden. Voeg daaraan 2 volle eetlepels bloem toe. Maak daarvan met de garde een mooi klontloos zalfje. Laat dat onder permanent roeren flink verwarmen om de smaak van de rauwe bloem kwijt te raken, maar let op: niet bruin laten worden.
Voeg vervolgens op hoog vuur flinke scheuten melk toe. De eerste paar keer scheuten veroorzaken onder het verhitten en roeren een “deegje”. Op een bepaald moment echter –zo tegen een liter melk- bereik je de permanente consistentie van een pak ‘m beet dikke ragout. Onder permanent roeren door laten koken, maar let er op dat de bodem van de pan niet aankoekt, want dat proef je. Dan de temperatuur temperen.
Vervolgens ruimhartig peper, zout en nootmuskaat toevoegen. En dan de kazen erbij, waarvan je de harde tevoren hebt geraspt en de zachte in stukken hebt gesneden. Qua hoeveelheden gaat ook dat bij mij op het gevoel. Uitgangspunt is dat je haast niet te veel kaas kunt gebruiken. Het is een kwestie van proeven, proeven en nog eens proeven tot je je persoonlijke voorkeursmix van alle ingrediënten hebt gevonden.
De taart
Tot slot kun je nog persoonlijke smaken/ingrediënten aan de taart toevoegen. Beleg de bodem voordat je de bechamel stort bijvoorbeeld met plakken ham, zacht gegaarde ui of prei, of wat je maar lekker lijkt. Tot slot de taart af laten koelen tot de vulling is opgesteven. Serveren uit het vuistje of met een kleine salade.
Reacties